कैले लहर कैले तरङ्ग

स्वर : अम्बर गुरुङ्ग

कैले लहर यो मनमा चल्छ
कैले आँधी चल्छ
आँखामा पानी किन भन त
मनमा आगो जब बल्छ
कैले तरङ्ग तालमा चल्छ
कैले नयनमा चल्छ
प्रश्‍नलाई पनि प्रश्‍न छ मेरो
भन पानी किन जल्छ
कैले लहर यो ...
जब जब मन यो सल्कन थाल्छ ३
हरियाली पनि जल्छ
सोचमा तिमी किन भन त २
जीवन जब दुई पल छ
कैले लहर यो ...
आँधी हुरी त चल्छ नै चल्छ ३
तर पनि दीयो चै जल्छ
भर अरुको किन भन त २
आफ्नै भर जब ढल्छ
कैले लहर यो मनमा चल्छ
कैले आँधी चल्छ
आँखामा पानी किन भन त
मनमा आगो जब बल्छ
कैले तरंङ्ग तालमा चल्छ
कैले नयनमा चल्छ
प्रश्‍नलाई पनि प्रश्‍न छ मेरो
भन पानी किन जल्छ
कैले लहर यो ...

यात्रा त्यही

स्वर : अम्बर गुरुङ्ग

(यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि
पहाड मधेस र भन्ज्याङ त्यही
बास बस्ने परदेसी हुन्न उही) २
यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि
(ठाउँ पनि त्यही हो त्यही हो नाम
त्यही छ डाँडामा अस्ताउने घाम) २
लामो छ खोलाको बगर त्यही
पुल तर्ने त्यै जोडी हुन्न फेरि
यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि
(वैंशको लालीमा प्रिया उस्तै
आँखामा सुराको मस्ती तेस्तै) २
गुन्जछ प्रीतको गीत फेरि पनि
प्रीत लाउने हामी चै हुन्नौं फेरि
यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि
(बैशाख र आकाश छ मौसम त्यही
हिउँ पर्छ डाँडामा फेरि पनि) २
साउन ल्याउने छ झरी त्यही
ओत लाग्ने त्यै यात्री हुन्न फेरि
यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि
पहाड मधेस र भन्ज्याङ त्यही
बास बस्ने परदेसी हुन्न उही
यात्रा त्यही बाटो त्यही
त्यै बाटो कुन यात्री होला भोलि

तिमी भूलमा पर्‍यौ

स्वर : अम्बर गुरुङ्ग

(तिमी भूलमा पर्‍यौ म पनि झुक्किएँ
यो भेटघाटलाई एक संगम भनी
नलागी कतै चोट अब छुटौं हामी
मिल्दैन यहाँ दस्तुर भनी) २
(प्यार हुन्छ त्यही जहाँ सार हुन्छ
भाग्यले मात्र दिलदार मिल्छ) २
हामी आवेशमा छौं धेरै नजिक नहोऊ
जुड्दैन फुटेर मन यो भने
नलागी कतै चोट अब छुटौं हामी
मिल्दैन यहाँ दस्तुर भनी
तिमी भूलमा पर्‍यौ म पनि झुक्किएँ
यो भेटघाटलाई एक संगम भनी
नलागी कतै चोट अब छुटौं हामी
मिल्दैन यहाँ दस्तुर भनी
(बेहोस त अलिक हामी दुवै नै छौं
सम्हालेनौं भने हामी दुई नै गिर्छौं) २
तिमी टाढिदैं जाउ फारिदै म जान्छु
यही भेट विशाद् कतै हुन्छ भने
नलागी कतै चोट अब छुटौं हामी
मिल्दैन यहाँ दस्तुर भनी

बहारसँगै

स्वर: सुनिती अधिकारी

बहारसँगै उड्यो मन किन थाम्दैन २
पल पल तिम्रो याद आयो २
यो मन मान्दैन
बहारसँगै उड्यो मन किन थाम्दैन
चाँदनी रातमा जूनको किरण सरि
तिमी आई न्यानो स्पर्श देऊ
संगीतको मधुरो संगम बनी
जीवनमा राग नयाँ सजाउ
पल पल तिम्रो याद आयो २
यो मन मान्दैन
बहारसँगै उड्यो मन किन थाम्दैन
सागर झै गहिरो नदी झै कलकल
तिम्रो माया बग्यो प्रीत बनी
हरियाली मौसम रिमझिम वर्षा भई आयो
बसन्त ऋतु बनी
पल पल तिम्रो याद आयो २
यो मन मान्दैन
बहारसँगै उड्यो मन किन थाम्दैन २
पल पल तिम्रो याद आयो २
यो मन मान्दैन
बहारसँगै उड्यो मन किन थाम्दैन

हिमाल सरि

स्वर : नारायण गोपाल / अरुणा लामा

हिमाल सरि म अग्लिरहेछु समात समात समात मलाई
बादल सरि म पग्लिरहेछु सम्हाल सम्हाल सम्हाल मलाई) २
यी तारा कति छन् म गन्न सकुला २
तर तिम्रो माया कति छ नसोध
जहाँ बरले पिपल अंगालेर बस्छ २
तिम्रो मेरो साइनो त्यतैतिर खोज त्यतैतिर सोध
दुलही सरि म रंगी रहेछु उचाल उचाल उचाल मलाई
बादल सरि म पग्लिरहेछु सम्हाल सम्हाल सम्हाल मलाई
म खोली बनेर सुस्तरी आउला २
तिम्रो सागरमा केही ठाउँ देउ
तिम्रा सारा तृष्णा मै मेटिदिउला २
मलाई तिमीमै समेटिन देउ समेटिन देउ
आकाश सरि म फैलिरहेछु अंगाल अंगाल अंगाल मलाई
बादल सरि म पग्लिरहेछु सम्हाल सम्हाल सम्हाल मलाई
हिमाल सरि म अग्लिरहेछु समात समात समात मलाई
बादल सरि म पग्लिरहेछु सम्हाल सम्हाल मलाई
सम्हाल सम्हाल सम्हाल मलाई २

भनिदेऊ

गोपाल योञ्जन

भनिदेऊ भनिदेऊ
भनिदेऊ नेपाली दाइ मेरो देश कहाँ पर्‍यो २
मलाई पनि नेपाली गीत गाउन मन लाग्यो
भनिदेऊ
तिम्रा जरा हाँगा फूल अनि पात कहाँ पर्‍यो
तिम्रा जरा हाँगा पात अनि फूल कहाँ पर्‍यो
मलाई पनि सबैको मन केलाउन मन लाग्यो
भनिदेऊ
(भन्छन् सबै नै हामी लड्न पोख्त छौं अरे
खुकुरीको धारमा शत्रु वर्ण जोख्दछौं अरे) २
भनिदेऊ
भनिदेऊ तिमीले युद्धमा कुन कुन नगर जित्यौं भनिदेऊ
कुन कुन नगरको कुन बगरको कुन सगर जित्यौं भनिदेऊ
मेरो वीरहरुले हाँकेको नगर कहाँ पर्‍यो भनिदेऊ
मेरो वीरले खुँडा धोएको बगर कहाँ पर्‍यो
नेपाली कुन गनाउने नालापानी कहाँ पर्‍यो २
मलाई पनि त्यहीको पानी पिउन मन लाग्यो भनिदेऊ
(हामी वीर हौं अनि वीरका सम्मान गर्छौं रे
स्वदेशको लागि मर्दछौं अनि मार्दछौं अरे) २
भनिदेऊ
भनिदेऊ केको धावामा बलभद्र वीर मर्‍यो भनिदेऊ
किनारको ? कहाँ बिचरा भीमसेन मर्‍यो भनिदेऊ
पहिलो र दोश्रो महासमरका तीर कता पर्‍यो भनिदेऊ
ती विधुवा अनि टुहुराका आश्रम कहाँ पर्‍यो
नेपाल तारा देखिने सगर कता पर्‍यो
नेपाल तारा देखिने सगर कहाँ पर्‍यो
मलाई पनि तेही कतै हराउन मन लाग्यो भनिदेऊ
भनिदेऊ नेपाली दाइ मेरो देश कहाँ पर्‍यो
मलाई पनि नेपाली गीत गाउन मन लाग्यो
तिम्रो जरा हाँगा फूल अनि पात कहाँ पर्‍यो
मलाई पनि सबैको मन केलाउन मन लाग्यो
भनिदेऊ ३

पर्खि बसें

स्वर : नारायण गोपाल

पर्खि बसें आउला भनी
मेरो उठ्ने पालो २
कुर्दा कुर्दै जिन्दगी नै
भइ गएछ कालो कालो
भइ गएछ कालो
मेरो उठ्ने पालो
(वारि पारि अध्यारो छ
आखा खोली हेर्दा
अध्यारो नै देखिन्छ नि
आखा चिम्ली हेर्दा) २
आफ्नै छाया आफैसँग
भागी हिड्न थाल्यो २
आफ्नै माया आफैलाई
बोझ लाग्न थाल्यो थाल्यो
बोझ लाग्न थाल्यो
(तातो हावा बहिदिन्छ
मुटु पोल्ने गरी
निराशाको दियो बल्छ
दिलै जल्ने गरी) २
वर्षौ भयो चलेकै छ
मनभित्र यो आँधी २
बाध्यतामा बाँच्नु पर्‍यो
चाहानालाई बाँधी बाँधी
चाहानालाई बाँधी २
पर्खि बसें आउला भनी
मेरो उठ्ने पालो २

प्रेयसीका यादहरु

स्वर : नारायण गोपाल

प्रेयसीका यादहरु कोरिएको मुटु
एकान्तमा आज यहाँ फुकाएर हेर
पिरतीका घातहरु भरिएको मुटु
रसिएका दुई आखालाई सुकाएर हेर
प्रेयसीका यादहरु
(जीवन यहाँ जता ततै संगालेको कथा जस्तै
यहाँ मुटु चारैतिर भंगालेको व्यथा जस्तै) २
आफ्नै पाइला आफ्नै बाटो संगालेको जेथा जस्तै
प्रेयसीका यादहरु
(सम्झनाका छायाहरु छातीभरि धुवा जस्तै
तिर्खाएको पानीलाई नमेटिने कुवा जस्तै) २
बास खोज्दै उड्दै हिड्ने सिमलको भुवा जस्तै
प्रेयसीका यादहरु कोरिएको मुटु
एकान्तमा आज यहाँ फुकाएर हेर
प्रेयसीका यादहरु

यसै गरी बिताइदिन्छु

स्वर : नारायण गोपाल

यसै गरी बिताइदिन्छु दुई दिनको जिन्दगी
हाँसोमा लुटाइदिन्छु आफू आशुमा डुबी
यसै गरी बिताइदिन्छु दुई दिनको जिन्दगी
(भीड छ म भीडमा आफूलाई बिलाइदिन्छु
बिर्सिदिन्छु आफूलाई होश म हराइदिन्छु) २
कि त लुकी यतै कतै रोइदिन्छु सुस्तरी
हाँसोमा लुटाइदिन्छु आफू आशुमा डुबी
यसै गरी बिताइदिन्छु दुई दिनको जिन्दगी
(च्यातिदिन्छु आफूलाई बालिदिन्छु साँझमा
फालिदिन्छु आफूलाई दिनहरुको माझमा) २
गाइदिन्छु गीत आफ्नो आफूलाई नै पिई
हाँसोमा लुटाइदिन्छु आफू आशुमा डुबी
यसै गरी बिताइदिन्छु दुई दिनको जिन्दगी

माया मेरी साँझ बनी

स्वर : भक्तराज आचार्य

माया मेरी साँझ बनी डोली चढी आउछिन् २
एकान्तमा परेलीमा लुकेर निदाउछिन्
लुकेर निदाउछिन्
माया मेरी साँझ बनी डोली चढी आउछिन्
(रातभरि हराउछु डुली सपनीमा
बोलाउछिन् शीत भई हास्दै बिपनीमा) २
हास्दै बिपनीमा
दिनभरि छाया बनी अघि पछि हुन्छिन्
एकान्तमा परेलीमा लुकेर निदाउछिन्
लुकेर निदाउछिन्
माया मेरी साँझ बनी डोली चढी आउछिन्
(फेरि उही गोधुलीमा भेट हाम्रो हुन्छ
युग युगसम्म हाम्रो प्रिती दोहोरिन्छ) २
प्रिती दोहोरिन्छ
यसरी नै माया मेरी सधै मुस्कुराउछिन्
एकान्तमा परेलीमा लुकेर निदाउछिन्
लुकेर निदाउछिन्
माया मेरी साँझ बनी डोली चढी आउछिन्

दुइटा फूल देउरालीमा

स्वर : नारायण गोपाल

दुइटा फूल देउरालीमा साथै राख्यौ जस्तो लाग्छ
कतै टाढा जादा खेरि सँगै हिड्यौ जस्तो लाग्छ
देखे जस्तो पनि लाग्छ बोले जस्तो पनि लाग्छ
कतै टाढा जादा खेरि सँगै हिड्यौ जस्तो लाग्छ
दुइटा फूल देउरालीमा
गुलाफको तरेलीमा शीतको थोपा परे जस्तो
टल्किने त्यो निधारमा पसिना
सुकाइदिए जस्तो लाग्छ पात हम्की पिपलको
बिसौनीमा जिन्दगीको पसिना
लत्रेका ती परेलीको सम्झना छ जस्तै लाग्छ
कतै टाढा जादा खेरि सँगै हिडेयौ जस्तो लाग्छ
दुइटा फूल देउरालीमा
राति फुल्ने फूल टिपी सिउरिदिए जस्तो लाग्छ
कुनै रात बसेको त्यो बासमा
ओतमुनि आकाशको छायामुनि धर्तिको
रातमुनि बसेको त्यो बासमा
बिर्से बिर्से जस्तो लाग्छ सम्झे सम्झे जस्तो लाग्छ
कतै टाढा जादा खेरि सँगै हिडेयौ जस्तो लाग्छ
दुइटा फूल देउरालीमा

उकाली चढ्दा

स्वर : अम्बर गुरुङ

(उकाली चढ्दा पसिना पुछ्‌ने
तिमी नभए अरु को होला
मर्मलाई बुझ्ने तिमी एक मेरो
तिमी नभए अरु को होला) २

(अरुले मलाई धुत्कारि दिदाँ
मायाले मलाई छातीमा टास्ने) २
कसैले सोधे को तेरो भनी २
जवाफ तिमी बाहेक को होला
तिमी नै सोच मेरो को होला

जंह्रार तर्न हात समाउने
तिमी नै हौ त्यो अरुको होला
तिमी नभए ठूलो संसारमा
आफन्त भन्नु अरु को होला

(लान्छना धेरै धेरैले गरे
कतिले अमृत भनी विष घोले) २
त्यसरी आफ्नो कोही नहुँदा
सहारा तिमी नभई को होला
तिमी नै भन मेरो को होला

उकाली चढ्दा पसिना पुछ्‌ने
तिमी नभए अरु को होला
मर्मलाई बुझ्ने तिमी एक मेरो
तिमी नभए अरु को होला
अरु को होला ४

मैले आँखाको भाखा बुझिन

स्वर : भक्तराज आचार्य 

मैले आँखाको भाखा बुझिन
मैले हाँसो र रोदन बुझिन
तिम्रा पीर व्यथा तिम्रा मनका कथा
मैले केही पनि त बुझिन
मैले आँखाको भाखा बुझिन
(जिन्दगीको त्यो लामो घडीमा
तिमीले कहिले गुनासो गरिनौ) २
पीर हरदम नै मनमै लुकाई
मलाई निष्ठुरी कहिल्यै भनिनौ २
मैले भावना तिम्रो बुझिन
मैले मनको त्यो द्वन्दै बुझिन
तिम्रा पीर व्यथा तिम्रा मनका कथा
मैले केही पनि त बुझिन
मैले आँखाको भाखा बुझिन
(तिम्रो जीवनकथा नै नसुनी
मैले आफ्नै बिलौना सुनाए) २
तिम्रो आँखाको आशुलाई मैले
मेरो मायाले टल्केको सम्झें २
मैले आशुको अर्थै बुझिन
हृदयको त्यो मर्मै बुझिन
तिम्रा पीर व्यथा तिम्रा मनका कथा
मैले केही पनि त बुझिन
मैले आँखाको भाखा बुझिन

यो मुटुलाई

स्वर : नारायण गोपाल

यो मुटुलाई कसरी सम्झाइ बुझाऊ २
पीर यो जिन्दगानीको सहारा एउटै भयो हो
यो मुटुलाई कसरी सम्झाइ बुझाऊ

बिरानो यो रात सम्झना दोह्राइ जाने हो
दुई मुठ्ठी यो सास कैले छोडी जाने हो
पीर यो जिन्दगानीको सहारा एउटै भयो हो
यो मुटुलाई कसरी सम्झाइ बुझाऊ

कस्तो झुठो आसा त्यसै लागिरन्छ
बिपना त्यो जस्तो सपना छोजिरन्छ
पीर यो जिन्दगानीको सहारा एउटै भयो हो
यो मुटुलाई कसरी सम्झाइ बुझाऊ

जति भुलूँ भन्छु झन् झन् याद आउछ
छातीभित्र सधै कस्तो ज्वाला जल्छ
पीर यो जिन्दगानीको सहारा एउटै भयो हो
यो मुटुलाई कसरी सम्झाइ बुझाऊ
यो ...

मेरो आखालाई राख्‍ने

स्वर: नारायण गोपाल

मेरो आखालाई राख्‍ने फूलबारी छैन
तिम्रो मुहारमा राखूँ कि
मेरो बतासलाई बाध्ने सुगन्ध छैन
तिम्रो निश्वासमा बाधूँ कि
पहाड‌ भन कि मधेस फाँट
घुमेकै म पनि
बैशाख भन कि पानीको रिमझिम
रुझेकै म पनि
त्यसरी पनि जीवन झुल्छ
जसरी फुल्छ वन
बाड्नलाई बाँकी रहेन केही
बाँकी छ यही मन २
मेरो यै मनलाई राख्‍ने घुम्तीघर छैन
तिम्रो दोभानमा राखूँ कि
उदास भन कि खुसी भन कि
भएकै म पनि
राम्रा नराम्रा दुवै नै थरि
भएकै म पनि
जता नै पनि जोवन फुल्छ
जसरी फुल्छ फूल
मायालु मात्रै बेग्ला र बेग्लै
मायाको एउटै फूल २
मेरो मायालाई राख्‍ने झ्यालखाना छैन
तिम्रो नजरमा राखूँ कि
मेरो आखालाई राख्‍ने

साउनको झरी बनी

स्वर : नारायण गोपाल

(साउनको झरी बनी तिमी आऊ न
मेरो मनको अधेरीमा जुन छाऊ न)२
हो ...
बाफिएर आज हिमाल किन रोएछ २
कता कता मनभित्र घाउ दुखेछ
बिहानी भो किरणसँगै तिमी आऊ न
छातीभित्र मुटु बोल्छ तिमी आऊ न
मेरो मनको अधेरीमा जुन छाऊ न
साउनको झरी बनी
हो ...
निसासेको पारी पाखा कति धुमैलो २
डुब्दै जाने घामले हो कि डढेलो लागेको
भन्ज्याङ्ग अनि पाखा भन्छ तिमी आऊ न
फूलहरु रोई भन्छ तिमी आऊ न
मेरो मनको अधेरीमा जुन छाऊ न
साउनको झरी बनी

हजार आँखा हेर्ने

स्वर : भक्तराज आचार्य

हजार आँखा हेर्ने मेरी मायालुलाई
हजार हात छेक्ने मेरी प्रेयसीलाई
कसोरी म भेटूँ म देखूँ उनीलाई २
यी बाधा छिचोली अंगालूँ उनीलाई २
(उनी बोल्दछिन् गीतको भाका लिई
उनी हास्दछिन् फूलको बास्ना लिई) २
नबोल्ने को होला देखेर उनीलाई २
म बोलू कसोरी भनूँ के उनीलाई २
(बिहानीको शीतमा उनी झल्मलाउछिन्
जसै साँझ पर्छ प्रतिक्षामा हुन्छिन्) २
उनी ओठ आँखाले छुन्छिन् मलाई २
उपहार के दिउँ भनूँ के उनीलाई २
हजार आँखा हेर्ने मेरी मायालुलाई
हजार हात छेक्ने मेरी प्रेयसीलाई

म मरे पनि

स्वर : शिवशङ्कर मानन्धर

म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस्
हिमालको टाकुरामा नेपालीका पाखुरामा
चन्द्र र सूर्य अंकित झण्डा फर्फर नाँचिराखोस्
म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस्
जय जन्मभूमि जय पूण्यभूमि जय वीरभूमि नेपाल २
लाली गुँरासको फूलमा मेरै रगतको रंग
डाली डालीमा झुल्दछ मेरै मनको तरंग
मेरा सारा अस्तित्व यही धरतीमा मिलेको छ
कदापि मर्दैन चाहे कसैले मुटु नै चुडि लगोस्
म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस् २
मर्छु देशको निम्ति गर्दै मरि मरि काम
अर्पित गर्छु आफ्नो जीवन यो देशलाई तमाम
यही एउटा धोको छ चाह अरु केही छैन
म मरे पनि यो मेरो प्यारो हिमाल हासिराखोस्
म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस् २
आफ्नो गीतहरुमा मैले कल्पना लाखौं पोखें
स्वेदशलाई माथि उचाल्ने सपना हजारौं देखें
फलोस् फुलोस् यो देश सधैं यही नै मेरो कामना
म मरे पनि यो देशले मेरो सपना साँचिराखोस्
म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस् २
हिमालको टाकुरामा नेपालीका पाखुरामा
चन्द्र र सूर्य अंकित झण्डा फर्फर नाँचिराखोस्
म मरे पनि मेरो देश बाँचिराखोस् २

उदास मेरो

स्वर : अरुणा लामा

(उदास मेरो जीवन कथा कसैलाई भनिन
यो जन्मभरि सहको व्यथा त्यो पनि भनिन) २
वेदना मेरो झन् सुन्ने केवल पहरा सुसाई २
सहाराबिना जिन्दगी देख्‍ने छन् जून बिझाई
जीवन जर सांघुरी गयो परन्तु को देख्छ
आफन्तलाई सम्झना रहे परन्तु जो देख्छ
उदास मेरो जीवन कथा
कपुर जस्तो जीवन दिन दिन उड्दछ अनन्त २
औशीको रात बिपतको खेल खेल्दछ बसन्त
बिरही वनमा भौतारी खेल्छु खोजेर सृजना
निराश मेरो जिन्दगी देख्छु के मेट्छु तिर्सना
उदास मेरो जीवन कथा कथा कसैलाई भनिन
यो जन्मभरि सहको व्यथा त्यो पनि भनिन
उदास मेरो जीवन कथा